O mercado e as necesidades básicas

Nos comentarios da miña última entrada, falouse de que o capitalismo cubría as necesidades básicas, e que creaba outras novas... Ben, non estou dacordo, non cubre as necesidades básicas!

Empecemos por definir necesidades básicas: Estas son alimentación (Comida bebida e aire), de seguridade, de afiliación, de autoestima, de autorrealización. Isto segundo a teoría de Maslow na que hai que cubrir as primeiras para continuar coas seguintes.

Ben. Empecemos pola alimentación. A nosa alimentación viaxa unha media de 2000 kilómetros. Na Galiza consumimos patacas de exipto, leite francesa, mel chilena e platano de canarias. En definitiva, productos non frescos feitos coa suor de persoas explotadas que o mercado premia polo sinxelo feito de estar nun supermercado e que, polo tanto, non premia e obriga á súa desaparición nos mercados locais, ou o que é o mesmo, paro para quen facía productos de calidade ao lado da casa. Visto o desastre laboral, social, e ecolóxico (porque o transporte dos alimentos é o que máis contamina) producidos por productos que o mercado regula á alza, vamos a demostrar que tampouco cubren a necesidade básica.

Os tranxénicos producen efectos aínda non analizados, incluso perigosos e creador de cancros e de tumores como estamos empezando a ver. Hai incluso teorías do autismo baseadas na alimentación con conservantes e colorantes (cousa que non aumenta o valor nutricional), e incluso se nos venden alimentos hiperprocesados coma hipersaludables polo que é máis san tomar actimel que un pote de caldo que, por certo, ten máis proteínas, hidratos e vitaminas que un actimel (que incluso pode xerar dependencia por parte das defensas...)


A parte da merda que hai nos productos, o mercado non garante isto para todos. Moita xente que nos está a producir alimentos, non pode sequera comprar o alimento que produce. E o que pasa é que a demanda é inelástica, isto significa que por moito que suba o prezo, vai haber un mínimo que sempre se vai vender, polo que o prezo dos alimentos pode subir de xeito impresionante sen que os consumidores deixemos de premiar ese producto, incluso, se outros consumidores con menos poder adquisitivo non poden. É o exemplo do neno que morre de fame mentres a home dalle leite ao seu gato.

O resto das necesidades, temos que dividilas en forma de cubrilas e presións. Unha presións é unha necesidade exacerbada polo ambiente, por exemplo, a necesidade de moza dun raparigo do que todos os seus amigos teñen moza. Ben, o mercado crea presións, exacerba necesidades, pero logo non as cubre.

Por exemplo, en seguridade. Vemos como os seguros prácticamente evitan que morras se tes un accidente, as alarmas de casa ou seguridade ao conducir. Agora ben, a seguridade ao conducir ven de conducir a modo, e a seguridade cidadá dun sistema social que evite a pobreza e dunha policial ben organizada.

Na afiliación vemos como os amoríos defínense por usar axe e non por ter habilidades sociais. Ser simpático non depende da marca da roupa, a roupa é importante, pero "Mayoral non fai amigos".

Na autoestima vemos os coches ou as xoias como principal fonte de autoestima, ou incluso, no feito de ir a unha viaxe pode definir a túa autoestima. Xa é o peor cando entramos en que para a autoestima necesitas un corpo dez par ao que tes que tomar desnatados BIO ou se queres gañar o partido de baloncesto tes que tomar un composto de cacao con camomila hiperenerxética.

E por último, cocacola es la chispa de la vida, todo se soluciona con cocacola e se chegas o 345 anos coma o home do anuncio que sigue tomando cocacola e grazas a iso ten unha vida plena, pois mellor.

En definitiva, na nosa sociedade hai cada vez máis transtornos psicolóxicos, pero deben ser polos rae seguridadios lunares porque outra explicación non hai.